COVID-19 pandemiaren ondorioz, gobernu askok neurriak hartu dituzte pertsonen joan-etorriak eta eremu jakin batzuetarako sarbidea murrizteko. Horren barruan sartzen da Munduko Ondarearen natura- eta kultura-guneak ixtea 167 herrialdeetan. Bestalde, pandemiak agerian utzi du kultura-ondare immaterialak larrialdi-egoeretan duen hauskortasuna. Egoera horiek testuinguru biziberritzaile edo sortzaileak ere ematen dituzte, eta bertan behera utzitako elementuekiko interesa berpizten edo berritzen laguntzen dute, baita berriak agertzen ere. Ondare ukiezinako elementu asko pandemiaren testuinguruan eraldatzen ari dira, osasun publikoko neurriak babesteko eta indartzeko.

Txosten hori egiteko, lehenik eta behin, nazioarteko ondarearen egoerari buruzko hurbilketa bat egin da, eta, ondoren, Euskadiko bederatzi azterketa-kasu aztertu dira, pandemia nola bizi izan duten eta aparteko egoera horri aurre egiteko egin duten ibilbidea jakiteko. Azkenik, sektorearen etorkizunari buruz agertu diren emaitzak eta ondorioak ikusiko ditugu.

Txosten hau Mikel Garai Euskal Herriko Unibertsitateko (EHU) Historian graduatuak egin du. Bere azterlanetan ondarean oinarritu zen, eta hainbat kanpaina arkeologikotan eta memoria historikoaren dibulgatzaile gisa parte hartu du. 2020ko urrian UNESCO Etxeko taldean sartu zen, hezkuntza mundutik unibertsitatearen lan mundurako trantsizio bekarekin, eta aldi horretan garatu zuen azterlan hau.

Dokumentua